خیلی از فارسی زبان ها عبارت زیبای «ان شاءالله» را یک واژه یا کلمه می پندارند. در حالی که «ان شاءالله» فقط یک واژه نیست، بلکه یک شبه جملۀ عربی است (با ترکیبی از حرف و اسم و فعل) که ترجمۀ فارسی عامیانه اش می شود: «اگر خدا بخواهد» اما ترجمۀ دقیقترش می شود «اگر خدا اراده فرماید»
شکل صحیح کتابت این جمله، همین جور است که ملاحظه فرمودید. اما متأسفانه خیلی از فارسی زبان ها سهواً آن را به صورت «انشاء .» می نویسند که هم غلط نگارشی فاحش محسوب می شود و هم معنی بسیار غلط و ملحدانه ای پیدا می کند که بنده از نوشتن معنی اش معذورم. فقط این را بگویم که «انشاء» به معنی ایجاد کردن، خلق کردن و آفریدن است (دیگه تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل)
+ شاید به دلیل غفلت کاتبان یا سهوالقلم مُنشیان فارسی زبان بوده است که در زمان های قدیم، غلط نویسی این جمله در بعضی متون و ترجمه های خطی بیشتر دیده می شود و شاید از همان طریق هم به بعضی نسخه های چاپی جدید سرایت کرده است.؟!
یک نکته مهم:
تلفظ «ان شاءالله» و «انشاءا.» با لهجۀ فارسی و گویش غیر تجویدی، هیچ تغییری در معنا برای خواننده و شنونده ایجاد نمی کند. اما، برای کسی که قواعد تجوید و معانی لغات عربی را می داند، این تفاوت معنایی در شکل نوشتاری آن کاملاً آشکار است و خواه ناخواه ذهن خواننده را آزار می دهد.
پ.ن:
درباره این سایت