فاطمۀ زهرا سلام الله علیها با تنی مجروح و زخم خورده، در برابر ابوبکر، عمر و اصحاب سقیفه ایستاد و بعد از ستایش حضرت حق و بیان خدمات و زحمات رسول خدا صلی الله علیه و آله، با عباراتی موجز و محکم، دسیسۀ پنهان ابوبکر و عمر را بعد از رحلت پیامبر خدا برملا کرد:
«و اَطلَعَ الشَیطانُ رأسَهُ من مَغرَزِهِ هاتفاً بِکُم. فَاَلفاکُم لِدَعوَتِهِ مُستَجیبین» (بعد از رحلت رسول خدا، شیطان سرش را از مخفیگاه بیرون کشید و شما را صدا زد.)
فاطمۀ سلام الله علیها با این عبارت، عمل عجولانۀ ابوبکر و عمر را عملی شیطانی دانسته و خطاب به آن ها چنین فرموده:
تا پیامبر در قید حیات بود، شما جرأت خودنمایی نداشتید. اما بعد از رحلت رسول خدا سر از مخفیگاه بیرون آورده و تصمیم گرفتید برخلاف دستور خدا و ابلاغ پیامبر، خلیفه را تعیین و مسیر امامت را منحرف سازید.
به عبارت دیگر، از نظر فاطمۀ زهرا سلام الله علیها، ماجرای سقیفه، پاسخی بوده است به ندای شیطان یا اجرای طرح شیطان به دست ابوبکر و عمر!
لعن الله قاتلیک و ضاربیک یا فاطمه اهرا
لعن و نفرین ابدی بر قاتلانِ ام الائمه، حضرت فاطمۀ اطهر سلام الله علیها .
پ.ن: برداشت و نقل به مضمون از کتاب «خطبۀ فدکیه» با توضیح و شرح حاج آقا مجتبی تهرانی.
درباره این سایت