شاید این یک قاعدۀ قطعی نباشد، اما تجربه ثابت کرده است که «چگونگی شروع هر کاری، می تواند نشان دهندۀ چگونگی پایان آن کار باشد» این قاعده اگرچه قابل تعمیم نیست، ولی در مسائل خانوادگی و در روابط همسران، نمی شود آن را نادیده گرفت.
مثلاً وقتی در روابط بین زن و شوهر، مسئله ای اتفاق می افتد، نوع گفتار و رفتار اولیۀ زوجین و جنس دیالوگِ اولیۀ آنها، بسیار مهم و تعیین کننده است. به گونه ای که از همان برخورد یا گفتگوی اولیه می شود فهمید که این شروع، چه پایانی خواهد داشت. آیا به خیر می گذرد یا به کدورت و درگیری و خصومت می انجامد؟
این روزها پرونده های طلاق در دادگاههای خانواده، پر است از این آغازهای بد فرجام. پر است از اختلاف هایی که شروع آن با گفتگوهای غیر صمیمی و با رد و بدل کردن واژه های خالی از محبت رقم خورده است. جوری که همین آغازها در مراحل بعد به بدبینی و لج بازی و بی مهری طرفین منجر شده و بعد هم با رفتارهای خشن و منزجر کننده ادامه یافته و در نهایت منتهی به جدایی شده و داغ طلاق را بر پیشانی خانواده های محترم نشانده است.
+ تلاش کنیم در روابط روزمره نسبت به هم خوشبین باشیم و در گفتگوهای خانوادگی، از واژه های لطیف، زیبا و محبت آمیز استفاده کنیم.
++ گل لبخند معجزه می کند. هیچ وقت آن را از یکدیگر دریغ نکنیم.
درباره این سایت